Το αργεντίνικο ταγκό είναι ένας αυτοσχεδιαστικός χορός που βασίζεται σε τέσσερα θεμελιώδη στοιχεία: το βάδισμα, τις στροφές, τα σταματήματα και τις διακοσμητικές κινήσεις.
Ο χορός μοιάζει με παζλ που κάθε φορά συναρμολογείται με διαφορετικό τρόπο. Κάθε παρτενέρ προσθέτει το δικό του στιλ και σκέρτσο και έτσι ο χορός αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον και οι φιγούρες γίνονται απροσδόκητες, ξαφνιάζοντας τους θεατές, αλλά και τους ίδιους τους χορευτές.
Παρ’ όλο που όλοι οι χορευτές ακολουθούν κάποιους συγκεκριμένους «κανόνες» όσον αφορά στον χορό, είναι αδύνατο να γνωρίζουν πώς ακριβώς θα δομηθεί ο χορός, με ποιες κινήσεις θα «διακοσμήσει» κάθε παρτενέρ τον χορό ή πως θα εκφραστεί πάνω στη μουσική.
Οι χιλιάδες εκπλήξεις που μπορεί να επιφυλάσσει ο ένας παρτενέρ στον άλλο, είναι που κάνουν το αργεντίνικο ταγκό τόσο εθιστικό. Και οι δύο παρτενέρ συμμετέχουν στη διαμόρφωση του χορού. Δεν είναι απλά «διεύθυνση ακολούθηση», αλλά ένα παιχνίδι επικοινωνίας ανάμεσα στην ντάμα και τον καβαλιέρο.